ABC Akademia



|
Baza wiedzy ABC
Akademia

Wszystkie artykuły >>
Resource Consumption Accounting (RCA)

Na gruncie krytyki założeń i
zastosowań amerykańskich koncepcji rachunku kosztów, jak
rachunek kosztów działań (ABC), oraz pozytywnych doświadczeń
niemieckich w zakresie zastosowania
Grenzplankostenrechnung
(GPK), pojawiły się próby
powiązania niemieckiego GPK z amerykańskim ABC w ramach jednej koncepcji
rachunku kosztów.
Badania nad powiązaniem tych
dwóch koncepcji rachunku kosztów są dzisiaj prowadzone na świecie. Na
gruncie amerykańskim próby powiązania GPK i ABC prezentowane są pod
nazwą resource consumption accounting (RCA).
Przegląd dzisiejszej
literatury wskazuje na główne zasady i założenia rachunku RCA,
aczkolwiek rachunek ten nie doczekał się jeszcze kompleksowej
dokumentacji i istnieje wiele nierozwiązanych zagadnień związanych z tym
rachunkiem kosztów. Podobnie uważają Krumwiede i Suessmair [2007b, s.
55], argumentując, że RCA nie jest koncepcją do końca zdefiniowaną, nie
jest ani „biała”, ani „czarna” i może być postrzegana jako różne
techniki stosowane w ramach tego rachunku kosztów.
Na gruncie polskim podjęto
próbę kompleksowego zdefiniowania rachunku kosztów, który jednocześnie
oparty będzie na założeniach GPK i ABC. Badania te prowadzone są przez
dr Tomasza M. Zielińskiego [T.M. Zieliński 2014] - doktora nauk
ekonomicznych Uniwersytetu Ekonomicznego Poznaniu oraz firmę doradczą
ABC Akademia. Zwieńczeniem badań jest wypracowanie kompleksowej
koncepcji rachunku kosztów pod polską nazwą
ZASOBOWO-PROCESOWY RACHUNEK KOSZTÓW (ZPRK). Angielskojęzyczna nazwa
dla zasobowo-procesowego rachunku kosztów to resource and process
consumption accounting – RPCA. Nazwa to ma za zadanie odróżnienie tego
rachunku kosztów od rachunku resource consumption accounting (RCA),
który również jest próbą powiązania GPK i ABC w ramach jednego rachunku
kosztów.
Spis treści
-
Historia RCA
-
Cechy charakterystyczne RCA
-
Trzy główne elementy modelowania w RCA
-
Najczęstsze praktyki stosowane w RCA
-
Mankamenty rachunku RCA
-
Doctor Coster® a RCA
-
Polecana literatura
Historia RCA

Po raz pierwszy RCA
przedstawiona została jako koncepcja rachunku kosztów w 2000 roku, a
następnie rozwijana była przez grupę roboczą Cost Management Section RCA
w Consortium for Advanced Management, International – CAM-I [Bleeker
2002, s. 5]. Przez następnych siedem lat RCA była redefiniowana oraz
weryfikowana poprzez praktyczne studia przypadków, jak np. RCA at Clopay
[Clinton i Weber 2004, s. 21–26] oraz publikacje literaturowe.
W lipcu 2009 roku komisja
Professional Accountants in Business (PAIB), wraz z Garym Cookinsem,
pracująca w ramach Międzynarodowej Federacji Księgowych (International
Federation of Accoutnants – IFAC) uwzględniła resource consumption
accounting w publikacji dotyczącej międzynarodowych wytycznych dobrych
praktyk (IGPG) o tytule „Ocena i doskonalenie rachunku kosztów w
organizacjach” (Evaluating and Improving Costing in Organizations) [IFAC
2009a] oraz w towarzyszącym tej publikacji dokumencie „Model poziomów
dojrzałości rachunku kosztów” (Evaluating the Costing Journey: a Costing
Levels Continuum Maturity Model) [IFAC 2009b]. Międzynarodowa Federacja
Księgowych umieściła koncepcję RCA na poziomie 11. dojrzałości rachunku
kosztów.
W dokumencie tym koncepcja
resource consumption accounting wskazana jest jako rachunek kosztów
dostarczający menedżerom informacje kosztowe o wyższym stopniu
poprawności i przejrzystości w porównaniu do
rachunku kosztów działań (ABC). Ponadto przyrostowe korzyści płynące
z lepszych informacji przewyższają przyrostowe wysiłki administracyjne
oraz koszty związane ze zbieraniem, kalkulacją i raportowaniem tych
informacji. W koncepcji RCA zasoby oraz ich koszty postrzegane są jako
fundament rzetelnego modelowania kosztów i wsparcia decyzji
menedżerskich, ponieważ koszty i przychody organizacji są funkcją
generujących je zasobów oraz ich indywidualnego potencjału [IFAC 2009a,
s. 24].
Cechy charakterystyczne RCA 
Cechami charakterystycznymi
dla koncepcji resource consumption accounting są:
-
wykorzystanie ilościowego, przyczynowo-skutkowego modelowania
operacyjnego stosowanego w Grenzplankostenrechnung (GPK) z podziałem
kosztów na stałe i proporcjonalne (zmienne) na poziomie
poszczególnych zasobów przedsiębiorstwa (tzn. centrów kosztów/puli
zasobów) [Friedl, Kupper i Pedell 2005, s. 57];
-
wykorzystanie koncepcji przypisywalności kosztów (attributable cost)
G. Shillinglawa [za: van der Merwe 2007, s. 30];
-
deklaratywne (nieobowiązkowe) wykorzystanie rachunku kosztów działań
oraz koncepcji nośników kosztów działań;
-
silna integracja rachunku kosztów z systemami operacyjnymi;
połączenie ilościowego, przyczynowo-skutkowego modelu z systemami
operacyjnymi eliminuje zależność od księgi głównej w podejmowaniu
decyzji [Clinton i Webber 2004, s. 21];
-
wykorzystanie podstawowych danych transakcyjnych (operacyjnych) jako
bezpośredniego źródła dla danych finansowych i ilościowych;
-
zamiana reguły zmienności kosztów na koncepcję reaktywności w
modelowaniu operacyjnym [van der Merwe 2007, s. 31];
-
zapewnienie segmentowego (wieloblokowego) i wielostopniowego
rachunku zysków i strat opartego na marżach pokrycia kosztów, który
wspiera podejmowanie decyzji menedżerskich bez zniekształcenia
wyników i złożoności informacji kosztowej wynikającej z
nieuzasadnionych alokacji kosztów (eliminowanie arbitralnych
alokacji kosztów).
Trzy główne elementy modelowania w
RCA

Trzy główne elementy
modelowania operacyjnego stosowane w RCA, które stanowią odmienny
fundament modelu kosztowego w porównaniu do tradycyjnego rachunku
kosztów to [IFAC 2009a, s. 39; Keys, Merwe 2002a, s. 31]:
-
Ujęcie i prezentacja zasobów – zasoby oraz ich koszty postrzegane są
jako fundamentalne dla prawidłowego modelowania kosztów i wsparcia
decyzji. Wszystkie koszty i przychody organizacji są funkcją
generujących je zasobów.
-
Modelowanie ilościowe – cały rachunek kosztów skonstruowany jest z
wykorzystaniem danych operacyjnych. Dane operacyjne są fundamentem
kreowania wartości oraz kluczowym wskaźnikiem rezultatów
ekonomicznych.
-
Zachowanie kosztów – dane wartościowe (koszty) dodawane są jako
odzwierciedlenie ilościowego (operacyjny) modelu organizacji, a
zachowanie kosztów determinowane jest zachowaniem się danych o
ilości zasobów zużywanych w operacjach tworzących wartość w
organizacji.
Najczęstsze praktyki
stosowane w RCA
Najczęstsze praktyki
stosowane w ramach rachunku RCA to [Krumwiede i Suessmair 2007a, s. 6]:
-
wielostopniowe i
wieloblokowe marże pokrycia kosztów,
-
duża liczba jednorodnych
centrów kosztów (puli zasobów),
-
podział kosztów na stałe
i proporcjonalne (zmienne) na poziomie każdego centrum kosztu,
-
stosowanie (dobrowolne)
nośników kosztów działań,
-
kalkulacja kosztów
niewykorzystanych zasobów i niealokowanie tych kosztów do produktów,
-
zdefiniowanie co
najmniej jednej miary przerobu dla każdego centrum kosztu,
-
odchylenia analizowane
na poziomie centrum kosztu,
-
koszty wspierających
centrów kosztów alokowane do podstawowych z zachowaniem podziału
kosztów na stałe i zmienne,
-
wykorzystanie
amortyzacji odtworzeniowej zamiast podatkowej [MacArthur 2008, s.
29],
-
stawki standardowe
kosztów wykorzystywane dla większości wykonywanych kalkulacji,
-
planowanie wykorzystania
dla każdego centrum kosztu,
-
wykorzystanie
teoretycznej dostępności do kalkulacji stawki stałej zasobów.
Mankamenty rachunku RCA

Podsumowując rozważania
dotyczące koncepcji resource consumption accounting, stwierdzić należy,
że podstawowymi mankamentami tego rachunku kosztów są [T.M. Zieliński
2014, s. 48]:
-
Koszty rozliczane są głównie do obiektów kosztowych produktów i
usług. Koszty sprzedaży przypisywane są wyłącznie do poziomu
segmentów rynku i regionów, co przejawia się brakiem informacji o
kosztach związanych z obsługą poszczególnych klientów. Podejście to
skutkuje brakiem wiarygodnych informacji na temat kosztu całkowitego
i rentowności współpracy z klientami.
-
Deklaratywność procesowego ujęcia kosztów przejawiająca się w
zastosowaniach RCA na jego unikaniu (brak wyodrębniania działań), co
zmniejsza możliwości interpretacyjne dla celów zwiększania
efektywności i usprawniania procesów i działań. Tendencja do
unikania wyodrębniania działań sprawia, że RCA wówczas opiera się
prawie wyłącznie na założeniach GPK i nie czerpie korzyści, na jakie
pozwala procesowe ujęcie kosztów wnoszone przez rachunek kosztów
działań.
-
Jednostronna zmiana natury kosztów z proporcjonalnych na stałe. Brak
odzwierciedlania zmiany natury kosztu ze stałego na proporcjonalny,
przez co utrudnione jest efektywne wsparcie informacyjne strategii
outsourcingu działań i procesów.
-
Brak dokumentacji tego rachunku kosztów oraz jednoznacznej jego
definicji, co uniemożliwia skuteczną dyfuzję tego rachunku kosztów w
przedsiębiorstwach.
Oprogramowanie Doctor Coster®
a RCA

Zasobowo-procesowy rachunek kosztów (ZPRK/RCA) z sukcesem został już
wdrożony w
kilkudziesięciu polskich przedsiębiorstwach z
branż takich jak: produkcja, handel, energetyka, usługi finansowe,
bankowość, infrastruktura i inne. Wdrożenia tego rachunku kosztów
realizowane były z wykorzystaniem oprogramowania klasy ABC/RCA -
Doctor Coster®.
Polecana literatura
-
Bleeker, R., 2002, CAM-I Cost Management
Systems Program Research Report, Journal of Cost management,
November–December, s. 5–8
-
Clinton B.D., Webber, S., 2004, RCA at Clopay,
Strategic Finance, October, s. 21–26
Friedl, G., Kupper, H.U., Pedell, B., 2005, Relevance Added:
Combining ABC with German Cost Accounting, Strategic Finance, June,
s. 56–61
-
IFAC, 2009a, Evaluating and Improving Costing
in Organizations, International Federation Of Accountants, New York
-
IFAC, 2009b, Evaluating the Costing Journey: a
Costing Levels Continuum Maturity Model, International Federation Of
Accountants, New York
-
Keys D.E., van der Merwe, A., 2002a, The Case
for Resource Consumption Accounting, Strategic Finance, April, s.
30–36
-
Krumwiede, K., Suessmair, A., 2007a, Comparing
U.S. and German Cost Accounting Methods, Management Accounting
Quarterly, vol. 8, no. 3, s. 1–9.
-
Krumwiede, K., Suessmair, A., 2007b, Getting
Down to Specifics on RCA, Strategic Finance, June, s. 50–55.
-
MacArthur, J.B., 2008, Practical Guidelines
for Replacement Cost Depreciation in RCA, Cost Management, January–February,
s. 29–34
-
Van der Merwe, A., 2007, Management Accounting
Philosophy II: the Cornerstones of Restoration, Cost Management,
September–October, s. 26–33
-
Zieliński, T.M., 2013, Zasobowo-procesowy
rachunek kosztów – więcej niż ABC, Controlling – Wiedza i Narzędzia
Praktyczne, nr 28.
-
Zieliński, T.M., 2014, rozprawa doktorska
„Zasobowo-procesowy rachunek kosztów w przedsiębiorstwie,
Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu
-
Grenzplankostenrechnung –
Wikipedia English.
-
Activity Based Costing -
Wikipedia English, rachunek kosztów
działań -
Wikipedia Polska.
-
Resource Consumption Accounting -
Wikipedia English.
Autor artykułu

dr Tomasz M. Zieliński
doktor nauk ekonomicznych Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu,
prezes zarządu ABC Akademia
Prawa autorskie
Wszelkie prawa do treści
umieszczanych w niniejszym artykule są zastrzeżone dla dr Tomasza M.
Zielińskiego, ABC Akademia Sp. z o.o. Kopiowanie, rozpowszechnianie
treści w całości lub części bez zgody autora jest zabronione. 2015-01-12.
|
|