ABC Akademia



|
Publikacje

"Nadwiślanka
na dwóch kanałach – zarządzanie rentownością klienta w hurtowni
spożywczej" - część 2
W momencie, gdy ustalony
jest Słownik Działań, można przystąpić do kolejnego etapu prototypowania,
czyli „Kalkulacji Kosztów Działań”. Celem tego etapu jest wykonanie wyceny
kosztów całkowitych i jednostkowych realizacji poszczególnych działań.
Metodologia zakładała przegląd systemu ewidencji kosztów Hurtowni Mega i
przypisanie kosztów do działań. Wykorzystany został istniejący w
przedsiębiorstwie rachunek kosztów według miejsc powstawania kosztów
obejmujący koszty za okres roczny (dla potrzeb artykułu dane kosztowe
zostały zmienione). W rezultacie otrzymano strukturę kosztów Hurtowni Mega
(koszty całkowite ok. 9 mln PLN) w ujęciu działań. Wyniki kalkulacji
kosztów działań prezentuje tabela 1 – dane dla potrzeb przykładu zostały
zmienione. W tabeli przedstawiono również „Indeks Działania”, „Koszty
Jednostkowe Działań” oraz wskazanie „Kanał Dystrybucji” (czyli jakiego
kanału dystrybucji dotyczy dane działanie „C&C” – cash & carry, „DB” –
Dystrybucja Bezpośrednia).
Tabela1. Struktura kosztów Hurtowni Mega w
ujęciu działań (dane zmienione)

Ile kosztuje klient
Przypomnijmy, że przedmiotem wyceny w modelu kosztowym ABC/M Hurtowni Mega
byli poszczególni klienci w ujęciu kanałów dystrybucji. Kalkulacja kosztów
klientów w rachunku kosztów działań to drugi etap rozliczeń kosztów. W
kalkulacji wykorzystano nośniki kosztów działań przedstawione w tabeli 2.
Co to oznacza? Zastanówmy się nad działaniem „Kompletowanie Zamówień”.
Działanie to dotyczy się wyłącznie klientów kanału „Dystrybucja
Bezpośrednia”, a zastosowanie nośnika „Liczba kompletacji według klientów DB” sprawia, że klient, na rzecz którego wykonano 100 kompletacji jest 5
razy droższy (z punktu widzenia Kompletowania) od klienta, dla którego
wykonano 20 kompletacji.
Tabela 2: Nośniki kosztów działań w Hurtowni
Mega

Analogicznie, jeżeli na rzecz jednego z klientów
kanału cash & carry wpisano do systemu informatycznego 500 linii faktur to
jest on np. 2 razy droższy (z punktu widzenia Fakturowania) od klienta,
który przyczynił się do wpisania 250 linii faktur. Rezultatem tego etapu
kalkulacji kosztów są koszty poszczególnych klientów w ujęciu działań
(wyniki, dla klientów kanału DB obrazuje rysunek 1). Jak interpretujemy
przedstawiony rysunek? Mianowicie, klient nr 4 jest najdroższy z punktu
widzenia kosztu działania „Transportowanie Dostaw” gdyż wykonano na jego
rzecz największą liczbę dostaw. Klient nr 3 najdroższy jest z punktu
widzenia kosztu działania „Kompletowanie Zamówień”, ponieważ największą
liczbę kompletacji wykonano na rzecz tego klienta itd. W tym momencie
projektu uzyskano informacje o kosztach poszczególnych klientów
zaopatrujących się w Hurtowni Mega w ujęciu obu kanałów dystrybucji (cash
& carry i dystrybucja bezpośrednia). Oznacza to, że dla każdego z ok. 3
tys. klientów obliczono koszty działań, do realizacji których się
przyczynił.
Rysunek 1: Koszty poszczególnych klientów w
ujęciu działań dla klientów kanału DB (dane zmienione)

Krzywa wieloryba
Kolejnym krokiem jest oczywiście porównanie przychodów poszczególnych
klientów z kosztami działań (ABC) i wartością nabytych towarów. Celem jest
obliczenie rentowności (zyskowności) poszczególnych klientów.
Do prezentacji zyskowności klientów wykorzystuje się tzw. „Krzywą
wieloryba”. Zanim przejdziemy do omówienia krzywych wieloryba dla kanałów
dystrybucji Hurtowni Mega, zapoznajmy się z samą koncepcją krzywej
wieloryba rentowności klientów (rysunek 2). Krzywa wieloryba odpowiada na
pytanie „Jak klienci budują zysk przedsiębiorstwa?”. Na osi poziomej
odłożeni są poszczególni klienci według kryterium malejącego zysku. Czyli,
współpraca z klientem K1 dała przedsiębiorstwu 140 zł zysku, z K3: 60 zł
zysku, z K8: - 20 zł straty, z K11: -60 zł straty. Interpretacja straty na
kliencie jest bardzo prosta: koszty działań wykonanych na rzecz tego
klienta przekroczyły marżę brutto uzyskaną ze sprzedaży towarów temu
klientowi. Sama „krzywa wieloryba” prezentuje skumulowany zysk z obsługi
wszystkich klientów. Gdy krzywa ma nachylenie pozytywne (lewa część
wykresu) to wiadomo, że na osi poziomej odłożeni są klienci zyskowni. W
momencie, gdy osiąga swoje maksimum, to na osi poziomej znajdują się
klienci, których obsługa jest na progu rentowności. Negatywne nachylenie
krzywej (prawa część wykresu) oznacza, że na poziomej osi znajdują się
klienci generujący straty. Wynik końcowy z obsługi całego portfela
klientów prezentuje koniec krzywej wieloryba i w przykładzie wynosi plus
100 zł. Jak należy interpretować maksimum krzywej wieloryba 350 zł?
Mianowicie, jest to potencjalny zysk, jaki może osiągnąć przedsiębiorstwo,
gdy doprowadzi obsługę klientów nierentownych do progu rentowności.
Rysunek 2. Teoretyczna „Krzywa wieloryba”
rentowności klientów

< 2 z 4
>

Autor publikacji: Tomasz Zieliński, Prezes Zarządu ABC Akademia Sp. z o.o.
Źródło: Czasopismo Eurologistics, Nr 3/2004.
Wszystkie Publikacje książkowe i literaturowe
|
ABC Akademia


|